Hoofdstuk 11. Homologatie en de gevolgen van het akkoord

Mr. M. Mouthaan en mr. R.M. Leeuwenburgh

De wet regelt bepaalde (rechts)gevolgen van de homologatie van een akkoord, zoals de reikwijdte van de bindende kracht van het akkoord, de executoriale kracht van het homologatievonnis en de gevolgen van en tekortkoming in de nakoming van het akkoord door de schuldenaar.[1]

Daarmee laat de wetgever op het eerste gezicht en aantal onderwerpen (gedeeltelijk) ongeregeld, zoal s de gevolgen die de homologatie heeft voor verbintenissen uit lopende overeenkomsten die worden betrokken in het akkoord. De wetgever heeft, algemener geformuleerd, open willen laten op welke wijze de aanbieder het akkoord vormgeeft. Naar onze verwachting zal in de praktijk de vraag naar de reikwijdte van het akkoord opkomen, in het bijzonder naar de gevolgen voor bepalingen die niet rechtstreeks betrekking hebben op de ‘gesaneerde hoofdverbintenis’, maar die wel invloed hebben op de uitwerking en de implementatie van het akkoord.

In dit hoofdstuk verkennen wij dat onderwerp aan de hand van de kredietovereenkomst [2] en meer in het bijzonder aan de hand van bepalingen die zien op credit protection. Dat zijn - kort gezegd - de bedingen waarmee de kredietgever beoogt diens kredietrisico te mitigeren.

Lees hier verder (alleen een preview van hoofdstuk 11)

Paragraaf IV.2.4 (De gevolgen van de homologatie van het akkoord) Fw.
Omdat kredietovereenkomsten in Nederland geregeld in het Engels zijn opgesteld of in de praktijk bepaalde voor kredietovereenkomsten relevante onderwerpen in het Engels worden geduid, zullen wij de gangbare Engelse begrippen noemen of gebruiken.